چهاردهمین روز

شعر غمگین سکوتم، بی قرارم میکنی باز با لالایی ات، دلتنگ خوابم میکنی خواب دیدم مثل موجم در بر دریاییت کز تلاطم های دل، پر پیچ و تابم میکنی تا که گفتم : تشنه ام، کامم بیابانی شده روزه دار حال من، خود را سرابم میکنی آه سردی گر بگیرد گردنم از روزگار باز هم خود را مسبب بر عذابم میکنی زخم هایم را فقط چشم تو درمان میکند نوش دارویم تویی، مست شرابم میکنی رج به رج در وصف اشعار وجودت مانده ام "پدرم" شرمنده گر سر درکتابم میکنی ۱۹ / ۵ / ۹۹ میکنی منبع